ေတာင္းပန္ပါရေစ

အင္း..............blogမွာpost ကို19ရက္ေန႕ကတင္ ထား တာဆိုေတာ႔ postအသစတင္ သင္႔ေနပါၿပီ။cbox မွာ လာေအာ္ၾကတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုေရာအျပင္မွာလာေျပာၾကတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြကိ ုအရမ္းအားနာပါတယ္ ။ နီလာကစာသင္တဲ႔လုပ္ေတြနည္းနည္းရူပ္ေနၿပီးအတန္းခ်ိန္ေတြက ဆက္ေနလို႕ပါ။ တစ္ပတ္ကိုတစ္ခါေလာက္မွ အသစ္တင္ႏိုင္တ႔ဲအတြက္postက်ဲတာေလးကိုေတာ႕ခြင္႕လႊတ္ေပးၾကပါလို႕ .နီလာpostေတြကိုလာအားေပးၾကတဲ႕ လူေတြလံုးကိုလည္းအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။နီလာကလည္းတစ္ပတ္ကိုအနည္းဆံုးအသစ္ႏွစ္ခုေလာက္ေတာ႕ တင္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါမယ္႕လို႕ :)

ထားရမယ္႔သတိတစ္ခ

နီလာတို႕အိမ္နားေလးမွာအလွကုန္ေတြေရာမုန္႕ေတြပါေရာင္းတဲ႕ဆိုင္ႀကီးတစ္ဆိုင္ရွိတယ္။ဆိုင္ကေတာ္ေတာ္ ေရာင္းရတာေတြ႕ရပါတယ။္အဲဒီမွာနီလာလည္းမုန္႔သြား၀ယ္တုန္းအလွကုန္လာ၀ယ္တဲ႔လူကိုေတြ႕လိုက္တယ္။ လာ၀ယ္တဲ႔လူက မ်က္ႏွာလိမ္းတဲ႔ႏို႔ေရက ိုလာ၀ယ္တာ အဲဒီလူ၀ယ္တဲ႕ပစၥည္းက မ်က္ႏွာေျခာက္ေသြ႔တဲ႕ လူအတြက္္ရယ္၊အဆီျပန္တဲ႕လူအတြက္ရယ္အတြက္ႏွစ္မ်ိဳးထုတ္ထားတာအဲဒီမွာတင္ဆိုင္ရွင္ကအလွကုန္ရဲ႕ အညႊန္းကိုိုမွားၿပီး ေရာင္းေနတာကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ကို အူယားစရာေကာင္းတာပဲ……....... လာ၀ယ္တဲ႕လူကမ်က္ႏွာေျခာက္ေသြ႕လို႕သံုးခ်င္တာသူေရာင္းလိုက္တာတဲ႕ဟာက မ်က္ႏွာအဆိျပန္လို႔ ေခ်ာက္ေသြ႕ခ်င္ရင္လိမ္းတဲ႔ဟာ။ ထုတ္တာကမွဒါေလးႏွစ္ခ ုထုတ္တာသူကမွာၿပီးေရာင္းေတာ႕သြားေရာေပါ႕၊ တစ္ကယ္ဆိုသူက ေရာင္းတဲ့လူပဲ အညႊန္းကိုcompanyက လူေတြလာတဲ႔အခါေသခ်ာေမးထားေပါ႕။မသိဘူး ဆိုလည္းမသိဘူူးမေျပာဘူး၊၀ယ္တဲ႕ လူကလည္းေသခ်ာဖတ္မ၀ယ္…....မဖတ္တတ္လို႕လားလည္းမသိပါဘူး။ နီလာလိုသာဆိုိုအညႊန္းကိုၾကည္႔ကတည္းကသိၿပီ။အဲဒါကိုၾကည္႔ၿပီးနီလာတို႔အလွကုန္၀ယ္တဲ႕အခါ ကိုယ္တိုင္ပဲ အညႊန္းကိုေသခ်ာဖတ္ၾကည္႔ဖို႔လိုလာပါၿပီ။ေတာ္ၾကာမွား၀ယ္မိမွဒုကၡ..........နီလာလည္း၀ယ္တဲ႔သူျပန္မွ ဆိုင္ရွင ္ကို ေျပာလိုက္ ပါေသးတယ္။ ေနာက္ထပ္မွာေရာင္းမွာစိုးရိမ္လို႕ပါ…... အားလံုးကလွခ်င္ၾကတဲ႔ လူေတြခ်ည္း ဆိုေတာ႔နီလာကဒီpost ေလးတင္ၿပီး သတိေပးလိုက္တာပါ။

ရာသီမသိပန္းနဲ႔ညိူ

ေၾသာ္….ဒီေန႔အိမ္ေရွ႕က ပိေတာက္ပင္မွာ ပိေတာက္ပန္းေတြ ပြင္႔တာျမင္ေတာ႔blogမွာpost တင္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာေရာ.ပိေတာက္ကိုလူေတြကတစ္ႏွစ္တစ္ခါပြင္႔တပန္းေလးမို႔ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏုိးတန္ဖိုးထား ၾကတာအခုေတာ႔သူက တစ္ႏွစ္တစ္ခါသာပြင္႔တဲ႔ရာသီပန္းမဟုတ္ေတာ႔ပါလားေနာ္။ အရင္ကေတာ႔ ”လတန္ခူးေပမို႔အလွထူးပါဘိျမျမဖူးရယ္တဲ႔ခိုင္ေရႊ၀ါ”ရယ္လို႔စာဆိုေတာင္ရွိတယ္မဟုတ္လားအခုလိုအခိ်န္မွာ ္စာဆိုရွင္သာရွိရင္ပြင္႔ခ်င္တိုင္းပြင္႔ေနတဲ႔ပိေတာက္ကိုသာျမင္္ရင္္ဘယ္လိုမ်ားစာဖြဲ႔ဦးမလဲမသိဘူးေနာ္ရာသီမသိ ိစာနဲ႔ညူိလို႔ဆိုတဲ႔စာမွာေတာင္ပိေတာက္ကမပါေလာက္ေတာ႔ဘူး။ဘာပဲေျပာေျပာအခုုခ်ိန္ထိပိေတာက္ကိုျမင္ရင္ ေတာ႔လိုခ်င္တဲ႔လူေတြရွိေနတုန္းပါပဲ၊မိန္းကေလးေတြဆိုရင္လည္းႏွစ္သက္ေနၾကတုန္းပါပဲဒါေပမယ္႕နီလာကေတာ႔ သူကိုတစ္ႏွစ္တစ္ခါပဲပြင္႔တာကိုျမင္ခ်င္ ေနမိတယ္္ ။

တန္ဖိုးအထားသင္႔ဆံုးႏွင္႔တန္ဖိုးအရွိဆံုးအရာ

မေန႔ကနီလာတို႔မုန္႔သြားစားေတာ႔မုန္႔ဆိုင္ေရွ႕မွာေတာင္းစားတဲ႔ မိသားတစ္စုကိုေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ေတာင္းတဲ႕ ကေလးေတြကဆိုင္မွာလာစားတဲ႔လူေတြဆီကေန ေတာင္းလို႕ရသမွ်ကို အေမအေမဆိုၿပီးေတာ႔သူတို႔အေမဆီ ကိုသြားသြားေကၽြးတာကိုေတြ႔ရတယ္။နီလာစိတ္ထဲမွာ”စုန္ေရ၊ဆန္ေရ”ဆိုတဲ႔အေတြးတစ္ခုေရာက္လာပါတယ။္ အဲဒီအေတြးနဲ႔အတူနီလာတို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာတစ္ခါတစ္ရံေတြ႕ေနရတက္တဲ႔မိဘအေပၚရုိင္းျပစြာဆက္ဆံတက္တဲ႕ ၊မိဘအေပၚနားမလည္တဲ႔၊ မိဘကို ျပန္ေအာ္တဲ႔၊ မိဘနဲ႔အၿမဲရန္ၿဖစ္တဲ႕၊ တန္ဖိုးထားရိုေသမူမရွိတဲ႔သားသမီးမ်ား အေၾကာင္းအေတြးေရာက္သြားပါတယ္။အဲဒီလိုသားသမီးကေတာ႕”ဘုန္းႀကီးလို႔အသက္မရွည္အသက္ရွည္လို႔ ဘုန္းမႀကီး”ဆိုတဲ႔အမ်ိဳးအစားေတြထဲကေပါ႕။အဲဒီလိုလူမ်ိဳးေတြက အျပင္ေရာက္ၿပီဆိုလည္းဘယ္သူနဲ႔မွမတည ္႔ အိမ္ေထာင္ က်သြားၿပီဆိုလည္ းအိမ္ေထာင္ေရး သာယာတယ္ ဆိုတာ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးပါဘူး။ အၿမဲစိတ္ညစ္ ေနရတာေတြ႕ ရပါတယ္။မိဘနဲ႔ေတာင္မတည္႔တဲ႔လူက ဘယ္သူနဲ႕မွ တည္႔ဖို႔မလြယ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆိုလည္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီးမွမိဘတန္ဖိုးကိုအျမင္မွန္ရၿပီးနားလည္လာတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ကၽြန္မအစ္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဆို“ငါေတာ႔အေဖဆံုးသြားမွအေဖ႔တန္ဖိုးကိုသိလာရေတာ႔တယ္၊ဒါေပမယ္႔ခုသိေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ အေဖကေတာ႔မရွိေတာ႔ဘူး"လို႕ အခ်ိန္ေႏွာင္းလို႕ ေနာင္တေတြနဲ႔ တမ္းတစြာ ေျပာတာကိူၾကားဖူးပါတယ္။ မိဘကိုရုိေသစြာလုပ္ေကၽြးလို႔ဒုကၡေရာက္ပါတယ္လို႔ဆိုတဲ႔လူကုိုနီလာျဖင္႔တစ္သက္နဲ႕တစ္ကိုယ္တစ္ခါမွမေတြ႔ဖူး ပါဘူးရွင္။မရိုေသလို႔သာဒုကၡေရာက္တဲ႔လူကိုသာျမင္ဖူးေတြ႔ဖူးပါတယ္။ဒါေတာင္အေၾကာက္အလန္႔မရွိရုိင္းတဲ႔လူ ူကေတာ႔ရိုင္းတာပါပဲရွင္။ဒါေၾကာင္႔ကိုယ္႔မွာရွိတုန္းသာျပဳစုလုပ္ေကၽြးလို႔ရတဲ႔ဘုရားနဲ႔တစ္ဂိုဏ္းတည္းျဖစ္တဲ႔ မိဘေတြကိုအားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထား ၿပီးတန္ဖိုးထား ရုိေသႏုိင ္ ၾကပါေစလို႔................

လက္ဦးဆရာသို႕

မေန႔က blogdayမွာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေရာက္လာတဲ႕ပရိသတ္က လည္းေတာ္ေတာ္ မ်ားပါတယ္။ အဲဒီေန႕ ကမဲႏူိက္ၿပီးမဲေပါက္တဲ႔ blogger ကကိုယ္႔blog အေၾကာင္း ေျပာရတယ္။နီလာ မဲေပါက္လို႕ ကိုယ္႕blogအေၾကာင္းေျပာရတဲ႕အခါ နီလာရဲ႕blogလက္ဦး ဆရာအေၾကာင္း အေတြးေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကလည္းစင္ေပၚမွာ ဆရာအေၾကာင္းေျပာလိုက္ပါေသးတယ္္။အခုအမွတ္တရေရးလိုက္္တာပါ။ နီလာရဲ႕blogလက္ဦးဆရာကေတာ႔ဦးရဲထြန္းေအာင္ပါ။ ၿပီးခဲ႔တဲ႔သၾကၤန္မတိုင္ခင္ တုန္းကမႏေလးကိို အလုပ္ကိစၥုနဲ႔လာျပီးလံုး၀မအားတဲ႔ၾကားကေန blogကိုသင္ေပးခဲ႔တာပါ။ blogေတြသင္ေပးၿပီးေတာ႔ နီလာတို႔အကုန္လံုးကိုစက္မကိုင္ရင္ blogမလုပ္ျဖစ္မွာစိုးလို႔computerသံုးဖို႔ဆိုၿပီး စက္ကိုင္ဖို႔္ တစ္လကို၁၀နာရီစာအတြက္ ဆရာက ပိုက္ဆံထုတ္ေပးေနတာအခုခ်ိန္ထိပါ၊ ဆရာဘာလို႕ ဒီေလာက္အခိိ်န္ေတြေငြေတြြ အကုန္ခံတာအဲဒီတုန္းက နားမလည္ေပမယ္႕blogေတြလုပ္ရင္း
လုပ္ရင္းဆရာေက်းဇူးေတြကိုေတာ္ေတာ္နားလည္လာပါတယ္။အခုလိုblogger:nilarthantျဖစ္ေအာင္
္သင္ေပးခဲ႔တဲ႔ဆရာေက်းဇူးကုိတစ္ျခားတစ္ေယာက္ကနီလာသန္႔လို႔ေခၚလိုက္တိုင္း...... ေအာက္ေမ႔ေနမွာပါ။ အၿမဲလည္းႀကိဳးစားသြားပါ႔မယ္ဆရာ..